Z Archiwum Filharmonii - siedziba
Białą bryłę budynku przy ulicy Małopolskiej znają zarówno mieszkańcy Szczecina, jak i turyści odwiedzający nasze miasto. Nowa siedziba zapisała się już na kulturalnej i turystycznej mapie Polski i na dobre kojarzona jest ze Szczecinem. Wróćmy dziś jednak pamięcią na Plac Armii Krajowej 1, gdzie przez kilkadziesiąt lat wybrzmiewały dźwięki symfoniki. Kolejna część archiwalnych zdjęć, tym razem tylko z poprzedniej siedziby Filharmonii w Szczecinie, już dla Państwa.
Od czasu pierwszego koncertu orkiestry Robotniczego Towarzystwa Muzycznego, który odbył się 25 października 1948 r., szczecińscy muzycy musieli czekać kilka lat, by otrzymać od władz własną siedzibę. Dopiero oficjalne powołanie Państwowej Filharmonii w Szczecinie 15 grudnia 1953 r. poprawiło sytuację lokalową orkiestry, która wcześniej grywała w najróżniejszych miejscach w mieście – od zajezdni tramwajowej, po salę kinową.
Ulokowanie Filharmonii w lewym skrzydle gmachu zajmowanego przez władze miasta pozwoliło Filharmonii się rozwinąć. Zespół urósł do 82 muzyków, instrumentarium powiększyło się o fortepian marki Blüthner, a w 1957 sala symfoniczna przeszła gruntowny remont. Ściany wyłożono boazerią z drewna orzechowego, zamontowano też najnowocześniejsze w tym czasie oświetlenie jarzeniowe. Tuż po remoncie kierownictwo nad Filharmonią objął – w roli dyrektora oraz I dyrygenta – Józef Wiłkomirski. Był to najdłużej pełniący obowiązki dyrektor szczecińskiej Filharmonii. Instytucja otrzymała także swojego patrona – wybitnego kompozytora z przełomu wieków, Mieczysława Karłowicza.
Filharmonia rozwijała się również pod względem artystycznym. Niezwykle popularne stały się kolejne proponowane przez filharmoników cykle: Muzyka XX wieku prezentująca twórczość Siergieja Rachmaninowa, Dymitra Szostakowicza czy Mieczysława Karłowicza oraz Jazz w Filharmonii z występami Krzysztofa Komedy, Jana Ptaszyna Wróblewskiego i Wojciecha Karolaka. Do Szczecina przybywali wybitni soliści z Francji, Izraela, Japonii, Argentyny, Meksyku, wśród nich był również polski pianista Witold Małcużyński. Dzięki współpracy wieloletniego dyrektora i dyrygenta, Stefana Marczyka oraz założyciela Chóru Akademickiego Politechniki Szczecińskiej, Jana Szyrockiego, instytucja mogła wyróżnić się na tle innych filharmonii bogatym repertuarem chóralnym. Lata 80. przyniosły z kolei zainteresowanie muzyką operową. W wykonaniu szczecińskich filharmoników melomani usłyszeli wersje koncertowe oper, m.in. "Traviaty" i "Nabucco" Giuseppe Verdiego, "Carmen" George'a Bizeta oraz "Madamy Butterfly" Giacomo Pucciniego.
Dziś, w nowej siedzibie przy ul. Małopolskiej 48, orkiestra tylko rozkwita, a lista gwiazd, solistów, dyrygentów, z którymi przez minione prawie 70 lat występowała, powiększa się z koncertu na koncert. W oczekiwaniu na wyjątkowy sezon artystyczny 2018/2019, w którym będziemy świętować 70 lat orkiestry i 65 lat instytucji, prezentujemy Państwu materiały, które znajdują się w naszych archiwach, a na co dzień zazwyczaj ukryte są dla oczu melomanów.
Dziś trzecia część naszych zbiorów, czyli archiwum zdjęć siedzib ----KLIKNIJ TUTAJ----.
Niestety nie wszystkie z prezentowanych zdjęć są w pełni opisane. Jeśli rozpoznają Państwo przedstawione na nich osoby lub znają autora zdjęcia – prosimy o kontakt.
Ulokowanie Filharmonii w lewym skrzydle gmachu zajmowanego przez władze miasta pozwoliło Filharmonii się rozwinąć. Zespół urósł do 82 muzyków, instrumentarium powiększyło się o fortepian marki Blüthner, a w 1957 sala symfoniczna przeszła gruntowny remont. Ściany wyłożono boazerią z drewna orzechowego, zamontowano też najnowocześniejsze w tym czasie oświetlenie jarzeniowe. Tuż po remoncie kierownictwo nad Filharmonią objął – w roli dyrektora oraz I dyrygenta – Józef Wiłkomirski. Był to najdłużej pełniący obowiązki dyrektor szczecińskiej Filharmonii. Instytucja otrzymała także swojego patrona – wybitnego kompozytora z przełomu wieków, Mieczysława Karłowicza.
Filharmonia rozwijała się również pod względem artystycznym. Niezwykle popularne stały się kolejne proponowane przez filharmoników cykle: Muzyka XX wieku prezentująca twórczość Siergieja Rachmaninowa, Dymitra Szostakowicza czy Mieczysława Karłowicza oraz Jazz w Filharmonii z występami Krzysztofa Komedy, Jana Ptaszyna Wróblewskiego i Wojciecha Karolaka. Do Szczecina przybywali wybitni soliści z Francji, Izraela, Japonii, Argentyny, Meksyku, wśród nich był również polski pianista Witold Małcużyński. Dzięki współpracy wieloletniego dyrektora i dyrygenta, Stefana Marczyka oraz założyciela Chóru Akademickiego Politechniki Szczecińskiej, Jana Szyrockiego, instytucja mogła wyróżnić się na tle innych filharmonii bogatym repertuarem chóralnym. Lata 80. przyniosły z kolei zainteresowanie muzyką operową. W wykonaniu szczecińskich filharmoników melomani usłyszeli wersje koncertowe oper, m.in. "Traviaty" i "Nabucco" Giuseppe Verdiego, "Carmen" George'a Bizeta oraz "Madamy Butterfly" Giacomo Pucciniego.
Dziś, w nowej siedzibie przy ul. Małopolskiej 48, orkiestra tylko rozkwita, a lista gwiazd, solistów, dyrygentów, z którymi przez minione prawie 70 lat występowała, powiększa się z koncertu na koncert. W oczekiwaniu na wyjątkowy sezon artystyczny 2018/2019, w którym będziemy świętować 70 lat orkiestry i 65 lat instytucji, prezentujemy Państwu materiały, które znajdują się w naszych archiwach, a na co dzień zazwyczaj ukryte są dla oczu melomanów.
Dziś trzecia część naszych zbiorów, czyli archiwum zdjęć siedzib ----KLIKNIJ TUTAJ----.
Niestety nie wszystkie z prezentowanych zdjęć są w pełni opisane. Jeśli rozpoznają Państwo przedstawione na nich osoby lub znają autora zdjęcia – prosimy o kontakt.
03-08-2018, 15:33:56
